ليمو شيرين

گونۀ ديگرى از ليمو مى‌باشد كه به فرانسوى Citron doux و به انگليسى Lemon و Sweet lime گفته مى‌شود. ميوۀ درختى است كه درخت آن را به فرانسوى Limonier نامند. درخت آن از خانوادۀ نارنج Rutaceae و نام علمى آنCitrus limettioides Tanaka و مترادفهاى آن C. limonum var dulcis Moris ، C. lumia Risso et Poit. و C. medica var limetta W. & A. و C. limetta Risso از طرف گياه‌شناسان مختلف نامگذارى شده است.

مشخصات

ليمو شيرين داراى پوست نازك صاف زرد كمرنگ روشن و به اصطلاح ليمويى و طعم آن شيرين است. اين درخت در جنوب ايران كاشته مى‌شود. در هندوستان نيز كاشته مى‌شود.

تركيبات شيميايى

از نظر تركيبات شيميايى در پوست آن اسانسى شامل پى‌نن ^١، ليمونن، لينالول، ليناليل‌استات ^٢و. . . و به علاوه يك مادۀ تلخ است ]G. I. M. P[ .

در برگهاى تازۀ آن نيز در حدود  ١٨ / ٠  درصد اسانس روغنى وجود دارد كه عمدتا از  ۵ / ٢۶  درصد دى-ليمونن و دى-ال-ليمونن، ۴ / ١۶  درصد لينالول،  ٢۴ / ٩  درصد ژرانيول و سرانجام  ٣٨ / ١٩  درصد ليناليل‌استات تشكيل شده است.

خواص-كاربرد

ميوۀ ليمو شيرين در مورد تبهاى عفونى و يرقان مفيد است و خنك‌كننده مى‌باشد و به علت اينكه شيرين است مضراتى كه ليموترش براى اعصاب داشت ندارد.

پوست ليمو شيرين و همچنين ليموترش به صورت ماليدن به پوست براى معالجۀ اكزما و جوش مفيد است. و جوشاندۀ پوست آنها نيز براى تسكين سرفه و رفع سوءهاضمه نافع مى‌باشد.

از نظر طبيعت طبق نظر حكماى طب سنتى سرد و خشك است و خواص آن اغلب مشابه ليموترش است به علاوه كه ترشى ندارد و براى اعصاب مضر نيست.