كرمازو

اين‌گونه در جنگلهاىشمال ايران مى‌رويد. در كتول، كجور و كلاردشت با نام «كرمازو» و در ارسباران «پاليط»ناميده مى‌شود. درختى است كه بلندى آن متوسط و گاهى به صورت درختچه ديده مى‌شود و درجنگلهاى شمال ايران از ارسباران تا طوالش، گرگان و كتول انتشار دارد و در ارتفاعاتميان‌بند تا قسمتهاى فوقانى جنگلها ديده مى‌شود. نام علمى آن Q.atropatana Schwarz. مى‌باشد.

برودار

اين‌گونه در جنگلهاىاغلب مناطق خاورميانه و ناحيه ايران و ارمنستان انتشار دارد. در ايران در ارتفاعاتزاگرس و آذربايجان غربى ديده مى‌شود. در غرب از گردنه قلاجه تا گيلان غرب و كرند وقصرشيرين و ايلام و در كردستان و در لرستان در پل كلهر، بيشه و ارتفاعات بختيارى تاميان كتل و كازرون مى‌رويد. نام علمى اين‌گونه Q.brantii Lindl. مى‌باشد و چند واريتهاز آن نيز در ايران مى‌رويد.

درختى است به بلندى ٢٠  متر. برگهاىآن تخم‌مرغى با دندانه‌هاى ريز و پوشيده از كركهاى ستاره‌اى روى برگ و كركهاى نرم وخزى زردرنگ پشت برگ. پيالۀ ميوۀ آن سفيدرنگ مخملى و مخروطى است. برگها و جوانه‌هاىاين بلوط مورد حملۀ نيش حشرات واقع مى‌شود و در نتيجه نيش حشره فرآورده‌هايى به نام«برامازو» ، «برامازى» و «خرنوك» ايجاد مى‌شود كه در بازار عرضه مى‌شود و در صنعت چرم‌سازىكاربرد دارد.

گال برامازو در اثرنيش حشره‌اى به نام Cynips Kollariبه برگ، و گال خرنوك در اثر نيش حشرۀ ديگرى به نام Andricusfecundato به جوانۀ درخت توليدمى‌شود. (مطالعات كارشناسان حشره‌شناسى ايران) . نام محلى اين درخت در فارس، بختيارىو در غرب ايران «بلوط» و «بليط» و در لرستان «مازو» و در سردشت و كردستان «مازى» ،«برو» ، «برودار» و «بلو» مى‌باشد. پيالۀ ميوۀ آن را در جنگلهاى قلاجه و گيلان‌غرب«كلوك» و «كوول» مى‌نامند.

بلند مازو

اين درخت مخصوص جنگلهاىشمال ايران است و نامهاى محلى آن در لاهيجان و عمارلو و ديلمان «بلند مازو» ، در گيلان،مازندران و گرگان «مازو» ، «ميزى» ، در كجور «سياه مازو» ، در اطراف رشت «اشپر» درآستارا «پالوط» و در طوالش «مايزو» مى‌باشد. به فرانسوى Cheneā feuilles de chataignier و به انگليسى Chestnutleaf oak و Caucasian oak گويند. نام علمى آن Quercuscastaneifolia C. A. M. sub. castaneifolia Browiez & Menitsky. مى‌باشد.