سفيد مازو

اين‌گونه در حسن‌آباددشت نظير در جنگلهاى شمال ايران با نامهاى «سفيد مازو» و «سفيد بلوط» شناخته مى‌شود.نام علمى آن Quercus petraea L. sub iberica) Stev. (Krasslin. و مترادفهاى آن Q.iberica Stev و Q.sessiliflora Salisb. f. iberica) Stev. (Ledeb. و. . . مى‌باشد. اين‌گونه در جنگلهاى شمال ايران از گرگان تا گيلانانتشار دارد. درختى است بزرگ با شاخه‌هاى خزى روى برگها سبز تيره و پشت برگها سبز روشناست. پيالۀ ميوه نيم‌كره به قطر  ٨ / ١ - ۵ / ١  سانتى‌متراست و با فلسهاى خاكسترى مخملى پوشيده شده است.

گونۀ ديگر بلوطىاست كه نام علمى آن Q. robur L. يا Q. pedunculata Ehrb.

مى‌باشد. اين‌گونهدر اروپا مى‌رويد و تا آسياى صغير و قفقاز و ايران انتشار دارد. به فرانسوى Chenepedoncule و به انگليسى Pedunculateoak و EnglishOak گفته مى‌شود. درختى استنسبتا بزرگ كه بلندى آن تا  ۴٠  متر مى‌رسدو بيش از  ٢  متر قطربرابر سينه آن است. اين درخت ممكن است  ۶٠٠ - ۵٠٠  سال عمركند. برگهاى آن تقريبا بدون دمبرگ با دندانه‌هاى درشت و نامنظم قوسى است، در پاييزخزان نمى‌كند. ميوۀ آن در هر سال مى‌رويد و از  ۵ - ٢  ميوه درروى يك پايه ديده مى‌شود.

اين‌گونه از  ۶٠ - ۵٠  سالگى شروعبه ميوه دادن مى‌نمايد و ميوۀ آن معمولا در پاييز مى‌رسد. اين درخت در ايران در آذربايجانو كردستان ديده مى‌شود.

گونه فرعى از ايندرخت به نام علمى Q. robur L. sub pedunculiflora )C,Koch(Menitsky. در ايران در آذربايجانغربى در برده‌سو و اطراف خوى ديده مى‌شود.

بلوط گونۀ ديگرىبه نام علمى Q. libani oliv. و مترادف آن Q. Karducorum Ky. و Q.libani var pinnata Hand-Mztt.و. . . است. نام محلى آن در مريوان «يوول» و نوع ديگرى از آن در سردشت «ويوال» و دربانه «وهوال» است. به فرانسوى آن را Chene du liban و به انگليسى Lebanonoak نامند. اين درخت در ارتفاعاتو جنگلهاى سردشت و كردستان مى‌رويد و در آذربايجان غربى نيز ديده مى‌شود. بلندى آنتا  ١٠  متر است.برگهايش پاييز خزان مى‌كند. گونه يوول با برگهاى تخم‌مرغى نوك‌تيز و دندانه‌هاى ريزمنظم و گونۀ ويوال با برگهاى داراى بريدگى زياد و نامنظم و دندانه‌هاى بسيار نامنظمو نوك‌تيز است.

گونه ديگرى به نامعلمى Q. cedrorum Ky.و مترادف آن Q. sessliflora Ky. ، Q. robur sub. sessiliflora var cedrorum DC. و. . . مى‌باشد. اين‌گونه در جنگلهاىسردشت، كردستان و در درّه پسان آذربايجان غربى انتشار دارد. درختى است به ارتفاع  ١٠  متر. برگهاىآن پاييز خزان مى‌كند و ميوۀ آن در يك سال مى‌رسد.