دارمازو

اين درخت در سردشتو كردستان با نامهاى محلى «دارمازو» ، «مازودار» ، «دارى‌ماز» و «مازو» شناخته مى‌شود.نام علمى آن Q. infectoria Oliv. و مترادفهاى آن Q. lusitanica Boiss ، Q.alpestris Koch ، Q.valentina Koch. ، Quercigoinfectoria syriaca Gand.داراى چند تحت‌گونه نيز در ايران است كه چند رقم از آن را در عكسها ملاحظه مى‌كنيد.

دارمازو درختى استكوتاه، بلندى آن تا  ۶  متر است.پوست درخت خاكسترى و ترك‌خورده و در جنگلهاى سردشت و كردستان مى‌رويد. پايك ميوۀ آنخيلى كوتاه و معمولا حامل  ٣ - ٢  ميوه است.ميوه‌ها در يك سال مى‌رسد. در اثر نيش چند حشرۀ مختلف به اعضاى گياه، به ساقۀ جوانو برگ اين درخت، گالهاى مختلفى به نامهاى محلى: «مازو» ، «مازوج» ، «قلقاف» ، «زشگه»و «مازو روسكا» توليد مى‌شود كه داراى مقدارى زياد تانن مى‌باشند و در صنايع چرم‌سازىمصارف وسيعى دارند و از صادرات ايران مى‌باشند. اين گال را به فرانسوى Noixde galle و Galledu chene مى‌نامند.

گال مازوج در اثرنيش حشره‌اى به نام علمى Cynips gallae tinctoriae و قلقاف در اثر نيش حشرۀ ديگرى به نام علمى Cynipsquercus tozae توليدمى‌شود.

حشرات ديگرى نظيرCynips caput-medusaeو Neuroterus lenticularis موجب ايجاد گالهاى كم‌اهميت‌ترى به نام محلى «قچه» مى‌شوندكه بازار صادراتى ندارند