گل ماهور
.نام علمی: Verbas mthapsus L
تيره گل ميمون Scrofulariaceae
نام انگليسي: Flannel Plant , Feltwort , Mullein
نامهاي رايج: بوصير و بوسير (فارسي)، علف خرگوش و گل خرگوشك، علف ماهور، بزير (عربي)، بنگ سفيد، قلومسْ،آذانالدب، سيكرانالحوت.
گياهي دو ساله با ساقهاي مستقيم و محكم كه گل و برگ فراواندر پايين آن ميرويد. برگهاي نرم و كرك دار آن در سال دوم تا 2 متر رشد ميكند.ساقهها محكم، برگهاي كلفت و بزرگ دارد. هر دو طرف ساقه و برگها از کركنرمي پوشيده شده است. قسمت پايين ساقه بزرگ موج دار، بيضي، نوك تيز و بدوندمبرگ ساقه را در بر ميگيرد. زمان گل دادن بين خرداد و شهريور است.
گل ماهور حاوي ساپونين، لعاب،مقدار جزئي اسانس فرّار، برگهاي ماهور يك مادّهی تلخ و آلفا کاروتن و رزيندارد و ريشه آن داراي مادّهاي به نام ورباسكوز Verbascose است.
قسمت مورد استفادهی آن برگها و گل و ريشههاي خشك است كه گلهاي آن را بين تير ماه تا شهريور جمعآوري ميكنند و در هواي آزاد، يا در سايهدر فصول خشك و يا در حرارت 35 تا 40 درجهی سانتيگراد ميخشكانند.
خواصّ و اثرات دارويي: طبع گل ماهور خيلي گرم و خشك است.
گل ماهور داراي خواصّقابض، مُليّن، مُسكّن، مقوّي سينه، حلّال، ضدّ انگل (ريشه)، ضدّ اسهال، خلط آورو نرم كنندهی سينه، مخدر (دانه)، ضدّ ورم و قاعده آور است.
برگها و گل و ريشهی گل ماهور ضدّ تشنّج و مُعرّق و به طورملايم مدر است.
گل ماهور به علّت داشتنساپونين و اسانس فرّار خلط آور است. موسيلاژ آن آرام كنندهی التهابات دهانو گلو است و در نرم كردن گلو و آرام كردن سرفه محسوس است.
در موارد سرماخوردگي، عفونتهاي مجاري ادرار، بيماريهاي مختلفدستگاه تنفسي مثل التهاب نايژهها، زكام و آسم، تقويت نيروي جنسي، نفخ ريه،تسكين دردهاي سينه، درمان و تسكين درد دندان، برونشيت و ورم مثانه و اسهالهايساده و دردناك مورد استفاده قرار ميگيرد.
دمكردهی گل آن جهت تنگي نفس و تسكين سرفههاي سرد (مقدارخوراك تا 10 گرم) نافع است. مصرف چاي آن به درمان بيخوابي كمك ميكند.
دم كردهی 20 گرم گل خشك شده در يك ليتر آب جوش را از پارچهیريز بافت بگذرانيد تا كركهاي آن گرفته شود از اين دم كرده براي درمان عفونتهايريوي، تنگي نفس، نفخ ريـه، روزي سه فنجان در بين غذاها ميل نمايند. اين دمكرده داراي خاصيت ضدّ ورم دارد و براي بواسير بسيار مؤثّر است.
از گلهاي آن رنگ زرد رنگي به دست ميآيد كه براي رنگ كردنمو استفاده ميشود.
امروزه اين گياه را در مصارف داخلي جهت رفع سرفه، سرماخوردگي،التهاب گلو و حلق و در استعمال خارجي جوشاندهی گل به صورت تنقيه در اسهالهايهمراه با دلپيچه و از جوشاندهی برگ آن روي زخمهاي ناحيهی دردناك بواسيرو رماتيسم اثر ميدهند و داراي اثر تسكين دهندهی خارش است.
مقدار مصرف به صورت دم كرده 10 تا 30 گرم در يك ليتر آب و جوشاندهیآن30 تا 60 گرم گل در يك ليتر آب براي تهيهی لوسيون و يا كمپرس استفادهميشود.
لیش...برچسب : نویسنده : فلاحتگر lish بازدید : 377