گيلاس باربادوس

گياهى است بومى مناطق جزاير هند غربى و جزاير آنتيل كه در مناطق جنوبى امريكاى شمالى نيز انتشار دارد. در ايران نمى‌رويد ولى به علت اينكه داراى گونه‌هاى زينتى است كه در برخى گلخانه‌هاى ايران كاشته مى‌شود و در عين حال ميوۀ آن از نظر مقدار ويتامين C بالاترين رقم را دارا مى‌باشد، بنابراين به شرح آن مبادرت مى‌شود.

گياهى است از خانوادۀ Malpighiaceae ، به فرانسوى Malpighie و Malpighier و به انگليسى Acerola و West indian cherry و Barbados cherry گفته مى‌شود. نام علمى گونه‌اى كه ميوۀ آن خوراكى و بسيار مفيد استMalpighia glabra و Malpighia punicifolia مى‌باشد كه به فرانسوى Cerisier des Antilles يا Malpighie glabreگويند. گونۀ ديگرى نيز از نظر زينتى مورد توجه است كه داراى برگهاى بسيار درشت و گلهاى درشت زيبا به رنگ صورتى يا سفيد است كه در گلخانه‌هاى گرم به عنوان بوتۀ زينتى كاشته مى‌شود.

مشخصات

گياهى است چندساله به شكل بوتۀ بزرگ با ساقه‌هاى چوبى كه بلندى آن تا  ٣  متر نيز مى‌رسد. برگهاى آن متقابل، تخم‌مرغى شكل و كامل كه طول آن تا  ٨  سانتى‌متر مى‌رسد. گلهاى آن به صورت چتر قله‌اى به رنگ صورتى است. ميوۀ آن شبيه گيلاس آبدار خوردنى و ترش در ابعاد يك گيلاس كوچك به رنگ قرمز مخملى است.

تركيبات شيميايى

از نظر تركيبات شيميايى و ويتامينها در هريك صد گرم قسمت خوردنى خام گيلاس باربادوس، شامل گوشت و پوست ميوۀ گياه مواد زير يافت مى‌شود:

آب  ٩٢  گرم، پروتئين  ۴ / ٠  گرم، چربى  ٣ / ٠  گرم، مواد قندى  ۶  گرم، كلسيم  ١٢  ميلى‌گرم، فسفر  ١١  ميلى‌گرم، آهن  ٢ / ٠  ميلى‌گرم، سديم  ٨  ميلى‌گرم، پتاسيم  ٨٣  ميلى‌گرم، تيامين  ٠٢ / ٠  ميلى‌گرم، رايبوفلاوين  ٠۶ / ٠  ميلى‌گرم، نياسين  ۴ / ٠  ميلى‌گرم، و ويتامين C 1300 ميلى‌گرم و بيشتر.

خواص-كاربرد

در امريكا مردم عصارۀ آن را به نام «آسرولاجوس» به‌طور خام مى‌خورند. براى رفع كاهش ويتامين C بسيار مفيد است، از ميوۀ پختۀ آن نيز مربا درست مى‌كنند. اين گياه ركوددار مقدار ويتامين C در بين گياهان مورد توجه است.